Heb een gigantisch déjà-vu!
Morgen is het precies 6 jaar geleden dat Oad failliet ging. Een schok ging toen door de reiswereld. Nu weer, nu reisreus Thomas Cooke omvalt, in het ene land na het andere, als een hele rij dominostenen. Zo mogelijk misschien nog wel dramatischer dan het faillissement van Oad. Onzekerheid op alle fronten!
Niet alleen duizenden werknemers staan op straat en hebben van de ene op de andere dag geen baan meer. Ook duizenden leveranciers zijn op dit moment onzeker of ze wel betaald worden. Reizigers, die nu nog onderweg zijn, zullen dat merken. Ik heb het ervaren, in 2013, toen ik op de dag van het faillissement van Oad onderweg was naar Marrakech, met een groep. We mochten uiteindelijk toch in ons hotel verblijven, maar de spanning was om te snijden!
Heb zeer snel besloten om het faillissement als een kans te zien in plaats van als bedreiging. Het heeft mij dan ook veel goeds gebracht: het ondernemerschap. Dat was geen diep verlangen, geen onbesproken wens, maar het kwam op de weg die zich voor mij opende.
Dat ondernemerschap heeft me in de afgelopen jaren wel een en ander geleerd! Bijvoorbeeld dat het niet verstandig is om iets 'onder de kostprijs' te verkopen. Ook dat je geen geld zou moeten uitgeven dat je niet (eerst) hebt (verdiend). Basisprincipes waar je het volgens mij heel lang mee vol kunt houden, ook in de reiswereld.
Heb me altijd al afgevraagd hoe je voor bijvoorbeeld € 200 per persoon een hele week all-inclusive op vakantie kunt, inclusief de vliegreis. Laten we weer met reële verkoopprijzen gaan werken. Heeft wellicht op termijn ook nog een positieve invloed op het milieu!
Voor al mijn collega's die van de ene op de andere dag op straat staan: houd moed en blijf positief! Er is een leven na een faillissement. Zie het als een kruispunt op je levensweg. Neem een (andere) afslag, kijk vooruit!
Het kan... uiteindelijk.... zomaar een hele mooie nieuwe fase betekenen in je leven!
