Het is vreemd druk geweest de afgelopen weken.
Annuleren en verzetten van reizen is net zo veel werk als een reis organiseren, misschien wel meer. Ineens merk ik dat ‘algemene voorwaarden’ heel belangrijk zijn en ik heb ook aan den lijve ervaren hoe onze economie en onze relaties met leveranciers en klanten op vertrouwen zijn gebaseerd.
En dat dat vertrouwen heel eenvoudig geschaad kan worden.
En dat mensen heel divers reageren, van constructief meedenken naar een oplossing tot ‘ik wil NU mijn geld en wel alles’.

De meeste ervaringen zijn positief, dat geeft hoop! Een goede relatie met klanten en leveranciers is een ijzersterke basis en met al die constructief meedenkende mensen ga ik graag (weer) samenwerken.
Ook de kracht van mijn eigen netwerk is onmisbaar gebleken.
Dank daarvoor en ik ben van harte tot wederdienst bereid!
Ondanks alle ellende en onzekerheid is dit ook vooral een heel leerzame periode.

Maar nu wordt het stiller. Alle groepen die in april en mei zouden reizen zijn geannuleerd of verzet naar een nieuwe datum. De groepen voor juni en juli liggen onder een vergrootglas en ik houd de annuleringsvoorwaarden strak in de gaten om het (financiële) risico te beperken. De groepen voor dit najaar staan in optie en er komen begrijpelijk geen nieuwe aanvragen binnen op dit moment.

Het kantoor is opgeruimd en ik betrap mezelf erop dat ik aan het uitstellen ben.
Visitekaartjes sorteren? Kan volgende week nog wel.
Documenten opschonen in de PC? Kan ook later wel.
Voorbeeld reisvoorstellen maken? Heb ik nog zeker 2 maanden de tijd voor, tot juni zal er geen groep vertrekken.

Proberen niet te piekeren, nu de omzet naar nul is gegaan en de vooruitzichten voorlopig nog niet echt positief zijn. Piekeren is als schommelen, het brengt je nergens. Dat prent ik mezelf in. Hoop doet leven!
Ik realiseer me ook echt wel hoe luxe mijn leven is geweest de afgelopen jaren! Een volle agenda en heel veel mooie reizen. Dat zijn herinneringen die ik koester en ik ben vol vertrouwen dat we in de toekomst weer gaan reizen.
Vast en zeker anders dan voorheen, hopelijk meer bewust van onze ‘footprint’.
Ik ben erg benieuwd naar wat er voor ons ligt!

Intussen maak ik lange wandelingen, zolang het kan en met inachtneming van alle social-distance maatregelen, geniet ik van mijn gezin dat deels thuis is door deze crisis, proberen we dagelijks een gezonde hap op tafel te zetten, doen we spelletjes en gaan op tijd naar bed. Ritme, rust en regelmaat.

Ik hoop oprecht dat de de komende rustige periode me creatief zal maken en nieuwe energie zal geven.
Pas goed op jezelf en blijf gezond!
#staysafe #stayhome

Eigenlijk wou ik er helemaal niets over zeggen. Het grote C-woord. Gewoon doorgaan en vooral zelf alert blijven. Niet omdat ik vrees voor mijn gezondheid of die van mijn naasten. Maar alert vanwege het (financiële) ondernemersrisico dat op dit moment voor veel bedrijven, waaronder veel collega reisorganisaties, de realiteit is. Wat is het geval?

Zolang er geen negatief reisadvies is, kan iedereen een geboekte reis annuleren, maar betaal je als reiziger gewoon de wettelijke annuleringskosten. Uiteraard kan een reisorganisator coulant zijn, maar de annuleringskosten zijn voor de reiziger. Vervelend, maar te overzien.

Als er een officieel negatief reisadvies komt voor een bepaalde bestemming heeft de reiziger recht op restitutie van de reissom. Volledig. Risico reisorganisator, die uiteraard mag en zal proberen om de vooruitbetaalde gelden bij de leveranciers terug te halen (luchtvaartmaatschappijen, hotels etc.). Maar ook die zullen zich waarschijnlijk beroepen op overmacht. Ondanks alle oproepen om coulant te zijn….. Voor (mijn maatwerk) groepsreizen gaat dat om tienduizenden euro’s per groep. Slik.

Stel dat je al op reis bent en je moet in quarantaine. Dan zijn de kosten voor de eerste drie overnachtingen in principe voor de reisorganisator, daarna is het nog onduidelijk wie er opdraait voor de kosten (zou heel goed de reiziger zelf kunnen zijn). In mijn specifieke geval gaat het om vaste groepen, dus een quarantaine x 3 dagen volpension x zeg voor het gemak 40 gasten, dat is zo maar een kostenpost van minimaal € 12.000,-; daar moet je er niet teveel van hebben in een seizoen.

Die quarantaine-regels snap ik sowieso niet zo goed. Waarom moet een gezond mens in quarantaine als je niet besmettelijk bent zo lang je geen ziekteverschijnselen hebt? Dan kun je toch gewoon naar huis? Zet de zieke mensen in quarantaine en laat de gezonde mensen alsjeblieft zo snel mogelijk naar hun eigen huis gaan. Eventueel thuis zelf 14 dagen binnen blijven voor de zekerheid. Scheelt een boel kosten en zorgen.

Reis- en annuleringsverzekeringen zijn belangrijk, ik druk mijn relaties op het hart om nooit onverzekerd op reis te gaan. Echter, ze bieden lang niet altijd (voldoende) dekking en sommigen sluiten dit risico nu al op voorhand uit voor nieuw af te sluiten verzekeringen. Er is een verzekeraar met een eventverzekering, ik heb het gelukkig voor een paar groepen kunnen afsluiten, maar ook hier zijn de regels binnen een paar dagen aanzienlijk aangescherpt; vanaf nu komen alleen nieuwe boekingen in aanmerking. Logisch maar wel wrang. Bovendien vraag ik me altijd af welke kleine letters ineens uitvergroot worden als het ooit op uitbetalen aan moet komen.

Eigenlijk is het ordinaire kansberekening. Hoe groot is de kans dat er op de bestemmingen van mijn groepen een negatief reisadvies komt? Hoe groot is de kans dat mijn groep in quarantaine wordt gezet? Voorlopig kan ik niet anders doen dan mijn relaties informeren over de mogelijkheden, positief vooruit kijken en vertrouwen houden! Vertrouwen dat het meevalt en dat de meeste reizen gewoon zonder problemen kunnen doorgaan. En zo niet, dat we dan coulant zijn naar onze relaties en coulance mogen verwachten van onze leveranciers.

De mens lijdt uiteindelijk nog steeds het meest aan het lijden dat hij vreest, maar dat (hopelijk) nimmer op komt dagen!